– Te sto lat było dla nas brzemienne w różne wydarzenia. Przecież utraciliśmy ponownie niepodległość. Dla nas wojna w 1945 nie skończyła się, tylko trwała kolejne 50 lat – powiedział prezydent Siedlec podczas przemówienia na Placu Wolności.

Koncerty, biegi, parada, patriotyczne pieśni – tak Siedlce uczciły 100. rocznicę odzyskania niepodległości. Centralne uroczystości odbyły się tradycyjnie na Placu Wolności. Wcześniej na skwerze przed kościołem pw. św. Józefa odsłonięto obelisk upamiętniający 100 lat niepodległości.

W centralnych obchodach wzięło dużo więcej niż zazwyczaj osób.

Przemówienie prezydenta Siedlec.

Władza, nasi królowie w drugiej połowie 17 i 18 wieku nie stanęli na wysokości zadania. Ne potrafili utrzymać państwa polskiego. Nie potrafili ściągnąć odpowiednich podatków, stworzyć odpowiednich służb, żeby państwo polskie w sąsiedztwie mocnych monarchii absolutnych mogło samo się obronić. Czegoś takiego nie potrafili zrobić. Co więcej, ostatni król przystąpił do Targowicy, do zdrajców i sam stał się zdrajcą. Taka była prawda.

Ale pan Bóg drugą ręką siał dla Polaków wielkie rzeczy. Siał patriotyzm w sercach Polaków w wielu rodzinach. I stąd twórcy konstytucji, przywódcy naszych powstań jak Kościuszko, przywódcy powstania listopadowego, styczniowego. I Polacy, którzy stworzyli nową Polskę wykorzystali szansę jaka pojawiła się pod koniec 1 wojny światowej. I popatrzcie jak ten siew poszedł. Piłsudski urodził się i wychował na Wileńszczyźnie, Paderewski na Podolu, Daszyński urodził się w Zbarażu, Witos, Haller w Małopolsce, Korfanty na Śląsku, Dmowski to właściwie nasz rodak, bo stąd jego rodzina wyemigrowała do Warszawy. Ci ludzie mieli jedno w swoich sercach – wolną Polskę. Ci ludzie potrafili być dyplomatami, i pan Bóg nam takich ludzi dał, którzy wskrzesili Polskę.

Jesteśmy tutaj, żeby im podziękować w modlitwie i oddaniu hołdu. 100 lat od kiedy ich dzieło powstało. Te sto lat było dla nas brzemienne w różne wydarzenia. Przecież utraciliśmy ponownie niepodległość. Dla nas wojna w 1945 nie skończyła się, tylko trwała kolejne 50 lat. I co gorsze mówiło się, że jesteśmy wolni, bo możemy mówić po polsku i chodziliśmy do polskich szkół. Ale to może było gorsze jak zniewolenie, bo w dalszym ciągu byliśmy niewolnikami. Dyskryminowany był nasz kościół katolicki. Prymas Wyszyński był więziony. Ale też wyrośli w tym czasie wspaniali ludzie. Posiane ziarno zakiełkowało w rodzinie Popiełuszków. Wyrósł wspaniały kapłan, Polak. Dalej wyrósł w tym czasie Jan Paweł II, który mocno mówił: ta ziemia, to jest moja matka.

To wszystko pan Bóg nam dał i od 28 lat mamy wolną Polskę. Moje pokolenie wyrosło właściwie bez wojny i zsyłek na Sybir. I teraz refleksja. Stajemy tu po to, żeby właśnie podziękować z jednej strony panu Bogu a z drugiej zapytać czy musimy być tak pokłóceni? Musimy zapytać czy demony, które krążyły po Polsce w 17 i 18 wieku, czy w tej chwili ich nie ma? A jeśli tak, to dlaczego ktoś tam mówi: „Polacy, niepotrzebne wam stocznie. My wam damy jakieś tam okręty, po co wam te stocznie?” „Niepotrzebne wam fabryki samochodów, my damy wam najlepsze samochody.” „My chętnie przyjmiemy waszą najzdolniejszą młodzież do siebie, sypniemy im garścią pieniędzy, niech zostaną u nas. Po co mają być u was?” „Po co wam ta armia? My was obronimy.” „Jesteście w zjednoczonej Europie – chyba nikt wam nie zagraża.” Powinniśmy działać tak, żeby zabezpieczyć nasze państwo. Anglik w imię swoich interesów chce współpracować z Europą, ale chce mieć swoją tożsamość. Francuz mówi: „Niech Polacy siedzą cicho”. Niemcy tak blisko domawiają się z Rosjanami ponad naszymi głowami. Ten dzień, ta uroczystość to dobry dzień, aby po taką refleksję się pokusić. Zwraca też uwagę fakt na to, że właściwie ileś tam środków masowego przekazu to nie polski kapitał.

Niech w sercu każdego z Polaków pobudzi się refleksja. Niech w sercu każdego Polaka zapadnie to ziarno, ta iska siana od lat wśród naszych rodzin. Jak dbać o Polskę, o ojczyznę, żeby przekazać ją wolną tym licznym dzieciom, które tu przyszły.