30 marca w 85 rocznicę nadania imienia szkole i w 150 rocznicę urodzin Gabriela Narutowicza pierwszego Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej w Publicznym Gimnazjum nr 2 w Siedlcach odbyło się uroczyste odsłonięcie popiersia patrona.
Uroczystość rozpoczęła Msza Święta w kościele p.w. Bożego Ciała. Następnie przy zgromadzonej społeczności szkoły, honorowych gościach i sponsorach prezydent miasta Wojciech Kudelski odsłonił popiersie patrona. Chwilę później wszyscy zgromadzenie obejrzeli inscenizację poetycką „Granice przeznaczenia” opartą na tekstach własnych uczniów szkoły. Młodzi autorzy tworzyli wiersze w czasie szkolnych warsztatów literackich.
Projekt Urodziny Patrona obejmował działania różnokierunkowe. Uczniowie klas drugich przygotowali albumy o Gabrielu Narutowiczu, które stanowiły merytoryczne wsparcie dla szkolnych twórców. Inspirację stanowiła również uroczystość szkolna poświęcona patronowi i prezentowane na niej fragmenty filmu Jerzego Kawalerowicza „Śmierć prezydenta”. Powstało 41 wierszy z których powstała inscenizacja poetycka, zaprezentowana w Sali Białej 24 marca. Obejrzeli ją uczniowie siedleckich szkół i gimnazjów.
Uroczyste obchody Urodziny Patrona zakończyło wręczenie zaproszonym gościom i młodym twórcom wydawnictwa okolicznościowego „Granice przeznaczenia”.
tekst oraz zdjęcia: PG nr 2
Masoni na swoich stronach podają, że G.N. był masonem. Kto zatem zainicjował wykonanie tego popiersia?
Eligiusz Niewiadomski "wykonał wyrok" na Gabrielu Narutowiczu. Ty nie musisz! Niewiadomski i jemu podobni myśleli podobnie jak Ty Kama! Imię Patrona pierwszego Prezydenta wolnej Rzeczpospolitej szkoła nosi już 85 lat! Gratuluję młodzieży i pedagogom świetnie zrealizowanego projektu edukacyjnego.
Tylko (…) może zadać tak głupie pytanie! Trzeba cenić fakt, że młodzi chcą pamiętać PIERWSZEGO PREZYDENTA II RP! Czy o PIERWSZYM PREZYDENCIE III RP też będzie się "uczuło", że to był mason? Ech, głupota nie zna granic!
wśród katolików są dobrzy, źli i godni szacunku, wśród niewierzących też są dobrzy i źli i godni szacunku
"Panie Prezydencie Rzeczypospolitej!
Czuję się niezwykle szczęśliwym, że pierwszy w Polsce mam wysoki zaszczyt podejmowania w moim jeszcze domu i w otoczeniu mojej rodziny pierwszego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej.
Panie Prezydencie, jako jedyny oficer polski służby czynnej, który dotąd nigdy przed nikim nie stawał na baczność, staję oto na baczność przed Polską, którą Ty reprezentujesz, wznosząc toast: Pierwszy Prezydent Rzeczypospolitej niech żyje!."
Józef Piłsudski 15 grudnia 1922 r.
nie wiem czy każdy zrozumie ostatni wpis