Jestem tam kandydatem na radnego i powiem tak: nam nikt nie daje pieniędzy na działanie, więc nie możecie wymagać od nas tego co od partii mających własne biura i pracowników. Za każdy plakat, ulotkę płacimy z własnych pieniędzy, a stronę internetową "robi" nam jedna osoba grzecznościowo. Sami zajmujemy się rozprowadzaniem ulotek i plakatów i dlatego ktoś nie zawsze ma czas na rozmowy telefoniczne. Dialog jest możliwy, codziennie od 18 na Katedralnej 7, tak jak napisano w informacji.
Co do planów inwestycyjnych: nie da się tak bardzo szczegółowo określić co będzie, czego nie będzie. Nie wyobrażam sobie, żeby zaczęte inwestycje nie były ukończone. Tylko pomyślcie, jak by to wyglądało gdyby teraz Sitnik obiecał tunel, obwodnice itd. czyli inwestycje powzięte przez obecnego Prezydenta, zaczęłoby się, że zabiera pomysły i obiecuje Bóg wie co.

Najpierw pozwolę sobie odesłać Państwa zainteresowanych naszym Komitetem do Facebook'a i na stronę Bezpartyjne Siedlce, która, co tu ukrywać, jest mało funkcjonalna, ale "darowanemu koniowi się w zęby nie zagląda.

Kandydatem na prezydenta Siedlec z KWW Bezpartyjne Siedlce jest Andrzej Sitnik. Hasło kampanii wyborczej brzmi: “Odbierzmy Siedlce politykom, oddajmy mieszkańcom”.

Wyjaśnieniem intencji /idei tego hasła jest moja odpowiedź na pytanie zadane przez siedleckiego polityka na Facebook'u.

Pytanie: “Zwracam się z prośbą o wyjaśnienie mi jednej kwestii. Jestem od urodzenia Siedlczaninem, działam w partii politycznej więc można powiedzieć, że jestem politykiem. Proszę o wyjaśnienie dlaczego chce Pan mi odebrać Siedlce i jednocześnie mi je zwrócić? Czy uważa Pan, że mam coś na sumieniu albo moja działalność była ujmą dla Siedlec? Czy ja może nie jestem Siedlczaninem albo moja przynależność jest drugiej kategorii?”

Może odwrócę Pańską wypowiedź. Jestem siedlczanką nie od urodzenia, /przybyłam tu po maturze po dalszą edukację i zostałam/, nie działam w partii politycznej. Proszę o wyjaśnienie dlaczego praktycznie nie mam żadnego wpływu na decyzje dotyczące miasta, chociaż sprawy publiczne bardzo mnie obchodzą? Czy uważa Pan, że mam coś na sumieniu? Czy może nie jestem siedlczanką, a jeżeli jednak jestem, to drugiej kategorii?
Proszę mi odpowiedzieć na pytanie: czy człowiek nie należący do partii, nie mający znajomych we władzach, z dobrymi kwalifikacjami i wykształceniem może być np. w zarządzie spółki albo zostać pracownikiem którejś z instytucji samorządowych?
Proszę mi podać przykład, bo ja takiego nie znam.
Od kilkunastu lat próbuję przebić się z innowacyjnymi projektami z edukacji kulturalnej/obywatelskiej i napotykam ścianę. Napiszę Panu jakie odpowiedzi otrzymałam od osób odpowiedzialnych za kulturę w mieście: że wyszłam przed szereg, że pozjadałam wszystkie rozumy, że jestem konfliktowa, żebym poszła z tym do jakiejś fundacji, że jestem nieudacznikiem /bo nikt mnie jakoś do tej pory nie złapał/, że nie ma możliwości /bo bardziej przydałby się mężczyzna do noszenia podestów, a merytorycznych pracowników jest dosyć, a kobiet i tak jest za dużo/, że jestem za stara, żebym zgłosiła się po stypendium prezydenta to może dostanę. Nikt z tych kilkunastu osób, /poza jedną uznającą, że moje projekty jednak nie nadają się na scenę/, nie zainteresował się tym, co proponuję, nie zorientował się, że jak najbardziej jest to “na czasie” i mieści się w podstawowym zadaniu instytucji kultury.
I jeszcze dodam: gdy chciałam, żeby radni zajęli się utworzeniem stanowiska instruktora do spraw edukacji kulturalnej /to jest coś trochę innego od edukacji artystycznej/ na komisji kultury, czyli merytorycznie, to dostawałam, grzeczne co prawda, ale dziwne dla mnie odpowiedzi: OK, pogadam z panem XYZ. Jak mam to rozumieć? Sprawa może być rozpatrzona, a właściwie załatwiona, tylko po koleżeńsku? Czy to oznacza, że ośrodki kultury należą do radnych? A może bardziej do dyrektorów? A może najbardziej do partii? Od dawna “na mieście” krąży opinia, że jeden należy do PO, a drugi do PiS. Nie widzi Pan tu nic niewłaściwego?
A jak jest z Panem? Gdybym też do Pana przyszła, co by mi Pan odpowiedział? Wobec kogo byłby Pan lojalny? Wobec partii czy wobec mieszkanki Siedlec? Jestem pewna, że nie zawalczyłby Pan o moje prospołeczne projekty, tak jak do tej pory nie zrobił tego nikt, chociaż we wszystkich programach wyborczych widzę hasła o budowaniu społeczeństwa obywatelskiego.
Dlatego proszę się nie dziwić, że część mieszkańców zauważa jak członkowie partii /wszystkich/ dbają przede wszystkim o swoich, nie o mieszkańców.
W demokratycznych, cywilizowanych krajach jest na to określenie: sprzeczność lojalności.

Teresa Błażejczyk, mgr pedagogiki kulturalno-oświatowej, podyplomowe: marketing w sferze kultury i sztuki, 20 lat pracy w instytucjach kulturalnych, 9 lat praktyki reportera w telewizji regionalnej, obecnie rzecznik konsumentów.