Ważne jest to, że wiem co odpowiem dziarskiej pani, bo słyszałam że o mnie pytała. Odpowiem jej krótko: A z tym droga pani, to już do prezydenta. Siedlec, bo od tego co jest prezydentem kraju informacje dostaję.

Przyznam, że długo zastanawiałam się czy w ogóle ruszyć tę sprawę. Przekonał mnie jednak pewien siedlecki felietonista, który ostatnio napisał bardzo celną uwagę… Zresztą nieważne. Ale będzie „na zabawnie”.

Mam pewien rytuał. Zawsze rano wchodzę do „mojego” sklepu, posyłam spojrzenie mojej ulubionej Pani a ta kładzie na blacie moje papierosy. I ja to kocham. Teraz było tak samo. Do momentu, w którym na moją dłoń (pod którą znajdowała się stała kwota pieniędzy „na paczkę) dłoni nie położyła dziarska kobieta. Ja w ogóle nie lubię jak się mnie znienacka dotyka, więc chciałam dłoń zabrać, ale babka była mocna i nie pozwoliła mi na ucieczkę – zostałam.

– To ona? – rzuciła kobieta z dłonią w stronę Pani sklepowej.
– Ona – odpowiedziała tamta.
– Na pewno? – dopytała ta od uścisku
– Przecież mówię – powiedziała Pani.
– No to po ile dostali, bo nie było u was informacji? – zapytała ta, która mnie przycisnęła.
– Ale kto? – zapytałam spłoszona patrząc na nasze dłonie.
– No patrzcie. Głupią ze mnie robi. No chyba nie stajenni. Nauczyciele – prychnęła.
– Jacy nauczyciele? – zapytałam ogłupiała.
– No ci co dostali nagrody.
– To ktoś dostał nagrody? – wytrzeszczyłam oczy.
– To na pewno ona? – rzuciła dziarska kobieta w stronę Pani sklepowej. – Bo coś mi się wydaje że ona jakaś niekumata.
– No mówię, że ona – powtórzyła Pani.
– Nic o nagrodach dla nauczycieli nie wiem – przyznałam zgodnie z prawdą.
– Czy aby na pewno? A może to tajemnica? Może za dużo dostali i władza zakazuje takich informacji?
– Słowo daję. Nic nie wiem. Puści pani rękę? – zapytałam. Pani rękę puściła obrzucając mnie mętnym od nienawiści spojrzeniem a ja po cichutku wyszłam.

Dopiero w redakcji przypomniałam sobie, że faktycznie święto nauczycieli było jakiś czas temu, ale o tym chyba bym wiedziała. Przecież to dobra wiadomość o mieście a pan prezydent miłościwe nam panujący często zarzucał dziennikarzom, że ZŁOŚLIWIE nie piszą dobrze o mieście. Mówił, że szukamy tylko pomysłu jakby tu władzę zgnoić. Mało tego, nawet publicznie stwierdził, że o mieście mamy pisać tylko dobrze a „ich lać” tylko na konferencjach, bo internet dociera nawet do Chin. Pewnie martwił się, że na przykład w Mudanjiang (miasto w prowincji Heilongjiang) ktoś źle pomyśli o Siedlcach. Zatem no nie ma takiej choroby w mieście, żeby nas nie poinformowano o nagrodach dla nauczycieli. Przecież to dobra wiadomość o mieście, że daje nagrody. – To pewnie moja wina – pomyślałam. Przeszukałam korespondencję elektroniczną na trasie UM Siedlce – SPIN i SPIN – UM Siedlce i nic nie znalazłam. – Pewnie usunęłam – pomyślałam.

I pewnie tak to by zostało, gdyby nie kolejne pieniądze, które dobrze świadczą o Siedlcach. Tym razem dla uczniów. Przyznano stypendia. Aż 204!!! To by się w Mudanjiang zdziwili. Najpierw dla nauczycieli teraz dla uczniów. A tu nic. O tym też nie wiedziałam. To dziwne. Przecież jest rzecznik miasta…

Uffff… Jakież ogromne było moje szczęście, gdy koleżanka z innej redakcji zadzwoniła do mnie najpierw rzucając mięsem a potem kończąc: wiedziałaś o tym? Ja na to, że nie.

I potem kolejna refleksja. No tak, przecież kiedy dzwoniłam kilka tygodni temu do rzecznika z zapytaniem czy dostaniemy informację o otwarciu budynku pracowni zawodowych (ZSP nr 3) to powiedział, że nie śmie wchodzić w kompetencje dyrektora z informowaniem nas o tym. To pewnie i teraz nikt nie śmiał komuś wchodzić. Zastanawiam się tylko dlaczego śmiano nas poinformować o otwarciu ul. B-pa Mazura…

To jednak nie jest ważne. Ważne jest to, że wiem co odpowiem dziarskiej pani, bo słyszałam że o mnie pytała. Odpowiem jej krótko: A z tym droga pani, to już do prezydenta. Siedlec, bo od tego co jest prezydentem kraju informacje dostaję.

Będziemy się promowali przy dotychczasowych środkach jak Kurier Siedlecki i jak państwa wszystkie redakcje. W tej chwili na stronę internetową wchodzi się w każdej części świata. Jeśli na stronach internetowych będzie tylko o tym, że Siedlce są „be” to czytają to ludzie w Australii, Ameryce, Chinach. A jak państwo napiszecie korzystnie o nas to też jest promocja. Piszcie o nas tylko dobrze, albo rozmawiajmy wewnętrznie o tym co jest złe. Na konferencjach lejcie nas za to, ale piszcie dobrze, bo to nie jest już sprawa tylko naszego grajdołka. To idzie w świat. (Wojciech Kudelski, marzec 2011)