Nerwówka, frustracja i bezsilność – takimi słowami tegoroczny nabór do przedszkoli opisywał radny Lech Poduch. Jak twierdził jego skrzynkę mailową zalały listy od rozgoryczonych rodziców, których dzieci nie dostały się do przedszkola publicznego. – Taki mamy system – odpowiadają urzędnicy.  

Na dzień 31 grudnia 2013 na terenie miasta zameldowanych było 919 trzylatków. W przedszkolach publicznych czekało na nich 380 miejsc, a niepublicznych 536. W tych drugich miejsc wolnych pozostało około 300 przy 2 w przedszkolach publicznych. Publikacja list zakwalifikowanych pociągnęła za sobą komentarze. Czy słuszne?

Nowy, czysty system

– Miasto gwarantuje wszystkim dzieciom trzyletnim możliwość korzystania z kształcenia przedszkolnego przez system przedszkoli niepublicznych i publicznych – podkreślił Sławomir Kurpiewski, naczelnik wydziału edukacji UM Siedlce. – Zwrócił na to uwagę sam prezydent Bronisław Komorowski będąc w Siedlcach i powiedział: To wspaniale: Rodziny normalne mogą posłać dziecko do przedszkola niepublicznego, a rodziny pokrzywdzone do przedszkola publicznego – dodał.

Kurpiewski podkreślił, że system elektronicznego naboru, z którego od lat korzysta nasze miasto wyklucza ingerencję w ustalanie listy przyjętych. Nowe zasady wprowadzone do ustawy o systemie oświaty mówią wyraźnie kto ma pierwszeństwo w walce o miejsce w przedszkolu publicznym.

– Ustalono, że do przedszkola publicznego przyjmuje się kandydatów zamieszkałych na terenie danej gminy potem brana jest pod uwagę między innymi: wielodzietność rodziny, niepełnosprawność samotne wychowywanie, objęcie kandydata pieczą zastępczą i te kryteria mają tę samą wartość – wyliczał Kurpiewski. – W przypadku równorzędnych wyników bierze się pod uwagę tak zwane kryteria społeczne ustalane przez dyrektorów zaakceptowane przez prezydenta takie jak rodzeństwo w danym przedszkolu czy rodzice uczący się. System jest czysty, przejrzysty, ale bez gwarancji przyjęcia do konkretnej placówki – dodał.

Dla kogo przedszkola?

Zdaniem radnego spokoju nie ma. Jest natomiast „totalny niepokój” i gehenna dyrektorów.

– Ten niepokój rodziców potęguje frustracja i bezsilność, że przedszkole nie jest dla statystycznych rodzin. Ten system toleruje albo wręcz akceptuje nieformalne związki i prowadzi do tak zwanych fikcyjnych rozwodów dlatego chodzi mi o kontrole nad egzekwowaniem kryteriów przyjęć – dodał.

Jego zdaniem miejsc w placówkach publicznych jest za mało, a kryterium ceny w przedszkolach niepublicznych jest dla niektórych nie do przeskoczenia. Nieuzasadniona jest też według niego radość władz miasta z liczby miejsc w przedszkolach, bo gdyby nie placówki prywatne to nie byłoby w stanie sprostać oczekiwaniom swoich mieszkańców.

– Opłata w zdecydowanej większości przedszkoli niepublicznych wynosi od 180 do 300 złotych, a w przypadku, gdy rodzice nie zgadzają się z decyzją komisji rekrutacyjnej mają procedury odwoławcze. W ostateczności jest to skarga do sądu administracyjnego na rozstrzygnięcie dyrektora przedszkola – przypomniał Sławomir Kurpiewski.

Urzędnik przyznał, że do ratusza przychodziły „wycieczki” z pytaniami co  zrobić żeby dostać się do przedszkola publicznego, ale jak zaznaczył odpowiedź była zawsze ta sama: nie mamy wpływu na ten proces rekrutacji.